VESSELAM
Doğru olanı görmez de,
Bir ömür yanlış insanı sever gönül,
Yanlış için doğrunun omuzun da teselli arar.
Hep baş tacı yaparken yanlışı,
Doğru olanın canını yakar.
Hep bir suçlu arar,
Suçluyu hep başka yerde arar.
Bilir ama kendine bile söyleyemez insan
Gönül görme özürlüdür vesselam…
Mesen
Antakya/2015
Bir yanıt bırakın